Items list
Ο Γιάννης Σ. Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάτρα. Ξεκίνησε την ενασχόλησή του με τη μουσική μέσα από το ρεμπέτικο ρεπερτόριο (Σμυρναίικο, Πειραιώτικο). Λίγο αργότερα, μαγεμένος από τα στολίδια και τα χρώματα της Ανατολής, στρέφεται στο ούτι και την πολίτικη λύρα, ακούγοντας πληθώρα παλιών ηχογραφήσεων.
Καταλυτική θα είναι η συνάντηση του με τον Χρήστο Τσιαμούλη, όπου κοντά του θα μαθητεύσει για επτά χρόνια, τη θεωρία των τροπικών μουσικών συστημάτων του Ελλαδικού χώρου και της Ανατολής, στο τμήμα Ελληνικής Παραδοσιακής Μουσικής και Λόγιας Μουσικής της Πόλης, του Δημοτικού Ωδείου Πατρών. Παράλληλα, ξεκινά μαθήματα Βυζαντινής Μουσικής στη Σχολή Ελληνικής Μουσικής της Ι. Μ. Πατρών με δάσκαλο τον άρχοντα Πρωτοψάλτη, Δημήτριο Γαλάνη και θα αποκτήσει το Δίπλωμα Βυζαντινής Μουσικής (2005).
Έχει παρακολουθήσει Master Classes για το ούτι, μέσω των οποίων ήρθε σε επαφή με διάφορες σχολές και καθηγητές απ’ όλη τη Μεσόγειο, όπως τους Τούρκους Necati Celik (Λαβύρινθος 2003) και Yurdal Tokcan, τον Λιβανέζο Charbel Rouhana, τον Τυνήσιο Kamel Ferjiani και τον Ιρακινό Omar Bashir (Εν χορδαίς Θεσσαλονίκη 2002). Αντίστοιχα παρακολούθησε Μaster Classes για την πολίτικη λύρα, με δασκάλους τον Σωκράτη Σινόπουλο και τον Τούρκο Derya Turkan (Λαβύρινθος 2004, 2005, 2007). Καταλυτική ήταν, επίσης, η διαμονή του στο Κάιρο, όπου μαθήτευσε στο «Σπίτι του Ουτιού» πλάι στον Nasiir Samma και η συνεργασία του με το ζεύγος Ghassan & Dina el Youssef, στην Όπερα του Καΐρου (2008).
Έχει συμμετάσχει σε πληθώρα συναυλιών του Δημοτικού Ωδείου Πατρών, της Σχολής Ελληνικής Παραδοσιακής Μουσικής-Χορού της Ι. Μ. Πατρών, του Μουσικού Σχολείου Πατρών, σε φεστιβάλ παραδοσιακής μουσικής, κ.ά. Έχει συνεργαστεί με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας, για τη θεατρική παράσταση «Η γυναίκα της Πάτρας», με τη θεατρική ομάδα του Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής Πατρών, για τη θεατρική παράσταση «Ένα παιδί ονειρεύεται», με την Ορχήστρα Πανεπιστημίου Πατρών, την ΔΕΠΑ Ρίου και άλλους φορείς.
Έχει διδάξει Πολίτικη Λύρα και ούτι στο Μουσικό Σχολείο Πατρών από το 2003 έως και το 2012. Το 2010 ίδρυσε το Τμήμα Παραδοσιακής Μουσικής στη Φιλαρμονική Εταιρεία- Ωδείο Πατρών, καθώς και Μουσικό Εργαστήρι Τροπικών Μουσικών Συστημάτων, δηλαδή των τρόπων ευρύτερης ανατολικής μουσικής (2010- 2019).
Το 2012 δημιούργησε την Ορχήστρα Παραδοσιακής Mουσικής «Ηλιοδωρία». Η Ορχήστρα έχει παρουσιάσει πληθώρα συναυλιών με κεντρικό θέμα την παράδοση στον Ελλαδικό χώρο (Θράκη, Κρήτη, Αιγαίο) αλλά και τις μουσικές της Κωνσταντινούπολης και γενικότερα της Μικράς Ασίας. Επίσης, η ορχήστρα έχει συμπράξει με διακεκριμένες χορωδίες της Πάτρας, όπως: «Πανύμνητος», «Θεόδωρος Φωκαεύς», «Cantelena», καθώς επίσης και με το «Βυζαντινό Χορό» και το Γ.Φ.Σ. «Εμμέλεια» της ‘’ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗΣ’’. Επίσης, έχει συνεργαστεί με καταξιωμένους συνθέτες και ερμηνευτές, τόσο της παραδοσιακής μουσικής όσο και της world και ethnic μουσικής (όπως τον Χρήστο Τσιαμούλη και τον Χάικ Γιαζιτζιάν).
Από τον Σεπτέμβριο του 2019 η Σχολή Παραδοσιακής Μουσικής, της οποίας ο ίδιος θα έχει την ευθύνη της διδασκαλίας, εντάσσεται στις δραστηριότητες του ΩΔΕΙΟΥ της ‘’ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗΣ’’, ενώ η Ορχήστρα Παραδοσιακής Μουσικής «Ηλιοδωρία», με τη διεύθυνση του, θα αποτελεί τμήμα της ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΠΑΤΡΑΣ.
Η ιστορική διαδρομή του ουτιού, από τον αραβικό κόσμο προς την Ευρώπη, μέσα από την ανδαλουσιανή μουσική και το φλαμένγκο τον οδήγησε στη δημιουργία του μουσικού σχήματος «FLAMARABENCO», ένα σχήμα που ενώνει μουσικές παραδόσεις της Ανδαλουσίας, της Αραβίας και της ευρύτερης Ανατολής (2011).
Συνεργάστηκε με μουσικούς της σύγχρονης έντεχνης ελληνικής μουσικής προωθώντας τα παραδοσιακά όργανα στο σήμερα (Μακάμι 2009-2010). Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του παραδοσιακού μουσικού σχήματος «Εαρινή Ζυγιά» (2003). Το 2010 δημιούργησε το μουσικό trio ethnic σχήμα «ΜΟΥΣΑΓΕΤΕΣ», συνδυάζοντας ήχους της κιθάρας (κλασική - ηλεκτρική) με παραδοσιακά όργανα (ούτι, λύρα), και το μουσικό σχήμα «VEGA», συνδυάζοντας μουσικές acoustic και world με πιάνο (2011). Το 2014 δημιούργησε το μουσικό σχήμα «Οκτώηχος», μετατρέποντας Βυζαντινά μουσικά κείμενα (Κρατήματα) από φωνητικά «Εν Χορδαίς», καθώς και το παραδοσιακό σχήμα «Μεϊχανέ» (2015).
Τέλος, από τα μέσα του 2012 ασχολείται και με την κατασκευή λύρας (πολίτικης και κρητικής) αλλά και πρωτότυπων, αυτοσχέδιων μοντέλων. Τον Οκτώβρη του 2014 έκανε την πρώτη του έκθεση και το 2016 τη δεύτερη.
Δραστηριοποιείται καλλιτεχνικά στην πόλη της Πάτρας.
