Loading...
 Start Page

ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗΣ ΠΑΤΡΑΣ            

Μέλος της International Federation for Choral Music (I.F.C.M.) και της European Choral Association- Europa Cantant

 Σκέψεις και απόψεις.... ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΑΤΡΑΣ
Κλίκ για μεγέθυνση
Παρασκευή 29 Μάι 2015

Αντιγράφοντας μια διατριβή της Μαρίας Κυριάκογλου

[Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης], με θέμα: ‘’Τα Φεστιβάλ, ως παράγοντας τοπικής ανάπτυξης’’, διαβάζω:

 

               ‘’ Το Φεστιβάλ, ως πολιτιστικός θεσμός, αποτελεί μέσο έκφρασης της συλλογικής συνείδησης και διατήρησης της τοπικής συνέχειας μέσα από την αναβίωση κοινών ιστοριών, πολιτιστικών πρακτικών και ιδανικών.

 

                  Συντελεί στην παραγωγή και αναπαραγωγή της τοπικής γνώσης και αποτελεί το χώρο και χρόνο όπου η ιστορία, η παράδοση και οι κοινωνικές δομές που κάνουν έναν τόπο να ξεχωρίζει από έναν άλλο επανεξετάζονται, απορρίπτονται ή αναδημιουργούνται.

 

                  Πάνω απ’ όλα, το φεστιβάλ είναι μια γιορτή. Είναι κάτι έκτακτο, το οποίο ξεφεύγει από τη ρουτίνα και δημιουργεί μια ατμόσφαιρα ιδιαίτερη. Η ανάγκη της ανθρώπινης φύσης για κοινωνική επαφή και επικοινωνία, ξεχωρίζει ανάμεσα από άλλους παράγοντες, ως η γενεσιουργός αιτία της εμφάνισης πολιτιστικών πρακτικών, όπως αυτή του Φεστιβάλ, ήδη από την αρχαιότητα.

 

                  Σήμερα πλέον, τα Φεστιβάλ καταγράφουν μια αλματώδη αύξηση παγκοσμίως και αποτελούν έναν από τους πιο δυναμικούς άξονες χάραξης και εφαρμογής πολιτιστικής πολιτικής και αποκέντρωσης, περιφερειακής ανάπτυξης και αναζωογόνησης πόλεων. Διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο σε πολλούς τομείς: οικονομικό, εκπαιδευτικό, πολιτισμικό, ψυχαγωγικό, αναπτυξιακό, κοινωνικό και πολιτικό’’.

 

                  Συμφωνώ και επαυξάνω…Ανδρώθηκα, άλλωστε, καλλιτεχνικά, μέσα από το Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας, όπως αυτό σχηματοποιήθηκε με το όραμα και την ευθύνη του Θάνου Μικρούτσικου. Ευτύχησα να μετάσχω πλειστάκις με διάφορα σχήματα της ‘’Πολυφωνικής’’, αλλά και να παρακολουθήσω καλλιτεχνικά γεγονότα υψηλού επιπέδου.

 

                  Ακολούθησε μία διαχρονικά πτωτική πορεία, έως του σημείου να μην ισχύει ο όρος: ‘’ΔΙΕΘΝΕΣ’’, ελλείψει σχημάτων του εξωτερικού, αλλά και έως την ανυπαρξία, του ‘’ιθύνοντος νου’’, του ‘’ειδικού’’ εκείνου, ο οποίος θα ξεδίπλωνε το όραμα του και μέσω των επιλογών του, στο ευρύτερο κοινό της θέασης και της ακρόασης.

 

                  Αυτή είναι και η σημερινή κατάσταση…Ενημερώνομαι μέσω τοπικής ιστοσελίδας για το πρόγραμμα του 2015 και διαπιστώνω, τον προγραμματισμό ενός μη Διεθνούς Φεστιβάλ, για το οποίο αγνοώ, πραγματικά, όπως και πολλοί συμπολίτες μας πιστεύω, ποιος το σχηματοποίησε και το προσφέρει στο ευρύτερο κοινό, δίχως να μέμφομαι την αγαθή προαίρεση των εχόντων την ευθύνη.

 

                  Η εμπειρία, που κανείς μπορεί να συλλέξει από μεγάλα Διεθνή Φεστιβάλ [Εδιμβούργο, Παρίσι, Μόναχο κ.α.], οδηγούν εκ του ασφαλούς στο συμπέρασμα, πως ένα Φεστιβάλ θα πρέπει να οριοθετείται από συγκεκριμένη φιλοσοφία [που δεν μεταβάλλεται ανάλογα με τις διαθέσεις ή τις αντιλήψεις των κρατούντων, αλλά ενισχύεται, εξελίσσεται και εμπλουτίζεται], από έγκαιρο σχεδιασμό, επαγγελματική οργάνωση, απόλυτη δυνατότητα υλοποίησης του, αλλά και μία αναμφισβήτητη και διαχρονική ΣΥΝΕΧΕΙΑ.

 

                   Αυτή η τελευταία, δυστυχώς στον τόπο και την πόλη μας, μάλλον αγνοείται, θεωρώντας, πως η κάθε αρχή [Πολιτειακή η Αυτοδιοικητική], θα πρέπει να επιβάλει τις δικές της απόψεις, εγκατεστημένη στις ατομικές της ιδεοληψίες. ΛΑΘΟΣ ΜΕΓΑ, αφού αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο χάνεται το όποιο όραμα, που συνάδει με την προοπτική και την ανάπτυξη ενός γεγονότος. Μάλλον ως παράγων θεαματικής οπισθοδρόμησης, θα πρέπει να καταγραφεί [Οι θέσεις αυτές διδάσκονται, σε όλες τις Πανεπιστημιακές Σχολές, παγκοσμίως].

 

                   Στους ιθύνοντες του Οργανισμού Πολιτισμού του Δήμου μας-φορέα εκπόρευσης του Φεστιβάλ- φαίνεται πως δεν υφίσταται η Σωκρατική σημασία, της ‘’γνώμης των επαϊόντων’’, εκείνων δηλαδή που έχουν διαμορφώσει μια σοβαρή γνώση για τα πολιτιστικά ζητήματα της πόλης και ασφαλώς τυγχάνουν γνώστες των διαδραματιζόμενων.

 

                  Ποια, λοιπόν, είναι τα χαρακτηριστικά του, ποιοι είναι οι στόχοι και οι επιδιώξεις του, πέραν του, να διατηρήσουμε τον ‘’όρο Φεστιβάλ’’ και να μεταφέρουμε μερικές εκδηλώσεις του Κέντρου, με φανταιζί ονόματα, στο Ρωμαϊκό Ωδείο της πόλης μας και στο αίθριο του Παλαιού Δημοτικού Νοσοκομείου [τι να έγινε άραγε, η περίφημη αποκέντρωση στη ‘’γειτονιά’’]; Ίσως η απλή ψυχαγωγία του ‘’λαού’’; Ασφαλώς συνυπάρχει στις προθέσεις, αλλά δεν αρκεί.

 

                  Είναι στα πιστεύω μου, όμως, πως μία δημόσια τοποθέτηση, θα πρέπει να απονέμει και τη δικαιοσύνη, σ’ εκείνους που τουλάχιστον διακατέχονται από υγιείς προθέσεις και επωμίζονται και τις ευθύνες. Πληροφορούμαι λοιπόν, την ουσιαστική έλλειψη του ‘’άλλοτε’’ πακτωλού χρημάτων. Σεβαστό. Διαβάζω για τον προσανατολισμό, στην τοπική δημιουργία [ανέκαθεν υπήρχε συμμετοχή, άλλοτε ευρεία κι άλλοτε περιορισμένη]. Αναγκαίο, αν και δεν είναι δυνατή η κάλυψη όλων των φορέων.

 

                  Πλην, αναζητά κανείς τις μορφές της Τέχνης, που ένα Φεστιβάλ θα πρέπει να καλύπτει, εφ’ όσον η φιλοσοφία του συνάδει με γενικούς προσανατολισμούς: Τη Μουσική, τη Λογοτεχνία- Ποίηση, το Θέατρο- Όπερα- Χορό- Παντομίμα- Θέατρο Σκιών, την Αρχιτεκτονική, τη Γλυπτική, τις Εικαστικές Τέχνες, την Κινηματογραφία, τη Φωτογραφία, τα Κόμικς, αλλά και άλλες πιο σύγχρονες μορφές [γραφιστική, γαστρονομία, μαγειρική κ.α.].

 

                  Πέραν της μουσικής [με αρκετά σημαντικές όσον και τοπικές συμμετοχές, όπως και με τη θετική εκτίμηση, της οργάνωσης Χορωδιακού Διημέρου- για πρώτη φορά από το Δήμο], μίας κινηματογραφικής εκδήλωσης για παιδιά, και μίας θεατρικής παράστασης, οι υπόλοιπες μορφές απουσιάζουν. Συνειδητά, σκοπίμως ή για άλλους λόγους; Επομένως το Φεστιβάλ, δεν αγκαλιάζει, ως οφείλει, το σύνολο των Τεχνών και κατά την έννοια αυτή, αποστερεί την ουσιαστική προσέγγιση του, με την τοπική [;] κοινωνία.

 

                  Μήπως επιδιώκεται μία ‘’θεματική’’ επένδυση στο Φεστιβάλ; Δεν προκύπτει όμως, κάτι παρεμφερές από το δημοσιευθέν πρόγραμμα. Συμπερασματικά εκλείπει το ‘’όραμα’’, πλέον της Διεθνοποίησης της ‘’Γιορτής’’.

 

                  Ηλίου φαεινότερο είναι το γεγονός, πως η έλλειψη χρημάτων κυοφορείται και ως πρόξενος μιζέριας. Διερωτώμαι πάντως, για τις πιο πάνω ελλείψεις, που κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν οφείλονται εξ ολοκλήρου, σε οικονομική δυσπραγία. Ικανές απαντήσεις, ωστόσο, δεν έλαβα από το πρόγραμμα που δημοσιοποιήθηκε.

 

                  Ως πολίτης αυτής της πόλης, αισθάνομαι την υποχρέωση να στηρίξω τις επιλογές, να μετάσχω σε αυτές κατά το δοκούν, αλλά και να τοποθετηθώ, όχι κριτικά, αλλά δημιουργικά και με το στοιχείο του προβληματισμού, απέναντι στο Φορέα, του -κατ’ ευφημισμό- ‘’Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας’’.

 

Μο ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ

ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΠΑΤΡΑΣ

 

 

Υ.Γ. Δύο σημαντικές ελλείψεις στο πρόγραμμα του ‘’Φεστιβάλ’’:

1.  Ο εορτασμός των 90 χρόνων, από τη γέννηση [1925] των δύο πυλώνων της σύγχρονης Ελληνικής μουσικής: του Μάνου Χατζιδάκι και του Μίκη Θεοδωράκη. Προτείναμε από κοινού με το συμπολίτη Αρχιμουσικό, Δημήτρη Μποτίνη, στο φορέα, συναυλία για την οφειλόμενη τιμή στους δύο μεγάλους συνθέτες μας. Απερρίφθη, μετ’ επαίνων- κατά πληροφορίες μας, δεν έχουμε γραπτή απάντηση- λόγω κόστους!!!

2.  Ο Παγκόσμιος εορτασμός των 175 χρόνων από τη γέννηση του Ρώσου συνθέτη, Πιότρ Ιλιτς Τσαικόφσκυ. Σχετική πρόταση κατατέθηκε, αλλά επίσης απερρίφθη, προφανώς, για τους ίδιους λόγους!!!

Κορίνθου 280, Πάτρα, 26221  //  Τηλ.: 2610 279679, 2610 222248  //  Email: choir@polyphonikipatras.gr

SOCIAL MEDIA:       

Sitemap / Login

© Copyright 2013 - 2024 Πολυφωνική Χορωδία Πάτρας